Gepest worden op school is iets dat veel kinderen overkomt. Vaak zijn het verlegen gevoelige kinderen die niet zo weerbaar zijn. Een gevolg is dat ze zich terugtrekken en in een isolement komen, maar het kan ook escaleren naar probleemgedrag, of zelfs zelfdestructief gedrag. Het kind heeft hulp nodig en soms ook de ouders.
Het anders zijn en de verlegenheid kan dan werken als een rode lap voor andere kinderen in de klas. Je kunt je behoorlijk hulpeloos voelen als zoiets bij je kind gebeurt. Als je de pesters probeert aan te pakken kan dat verkeerd uitwerken en je kind alleen maar meer in de vuurlinie brengen
Deze kinderen missen vaak zelfvertrouwen en missen vaardigheden om een plek in de groep te vinden. Het “anders zijn” kan een teken zijn van een nog niet onderkende hooggevoeligheid, waarmee ze nog niet hebben leren omgaan.
Ik help deze kinderen graag om zelfvertrouwen te ontwikkelen en om te gaan met hun gevoeligheden. Maar ook weerbaarheid en contact met anderen kan een onderwerp zijn. Een van de kinderen die ik hielp was Arie (10 jaar oud). Het gaat nu goed met hem, maar dat ging niet vanzelf.
Verlegen Arie wordt gepest op school
Toen ik Arie ontmoette keek hij steeds naar de grond en liet zich nog niet zo horen. Hij was duidelijk verlegen en kwam samen met zijn moeder, Yvonne.
Yvonne vertelt dat Arie anders is dan andere kinderen. Hij vindt geen aansluiting bij zijn klasgenoten. Kinderen snappen niet wat Arie wil en pesten hem. Arie slaapt al vier weken niet meer, of nauwelijks. Hij mist zelfvertrouwen en is geen prater.
Ik besluit te starten met het “spiegel jezelf” spel. De bedoeling van dat spel is om Arie in spelvorm te helpen te ontdekken wat hij mist en waar hij aan wil werken.
Arie wil werken aan:
- eerlijk zijn
- dapper zijn
- zelfvertrouwen
- weer kunnen slapen.
We beginnen met het laatste. Als we zijn bed ritueel doornemen, blijkt dat hij behoefte heeft aan kwaliteitstijd met zijn ouders. Hij zou het fijn vinden als een van hen bijvoorbeeld een verhaal zou voorlezen.
Samen onderzoeken we wat verder kan helpen. Welke muziek kan hem helpen ontspannen voor het slapengaan? Feestmuziek valt af, maar rustige muziek met bijvoorbeeld water, vogeltjes of andere natuurgeluiden kunnen we proberen. We spreken af dat Arie mag kijken wat bij hem past.
Voor meer balans en een groter zelfvertrouwen doen we onder andere de stop-oefening. En ook rots- en water-oefeningen helpen zijn zelfvertrouwen te vergroten.
Arie blijkt erg zelfkritisch en daarom zoeken we naar affirmaties die hem kunnen helpen met zijn zelfbeeld en zelfvertrouwen. Zijn ouders kunnen deze affirmaties gebruiken om hem te bevestigen en aan te moedigen.
Steunende affirmaties zoals:
“Geloof in jezelf”
“Je bent goed zoals je bent.”
“Je kunt zijn wie je wilt zijn.”
Arie blijkt hoogsensitief en dat betekent dat hij veel oppakt van anderen in zijn omgeving en dat gedurende de dag met zich meeneemt. Hierdoor zit hij vaak vol met gedachten en gevoelens en wordt hij soms uit het niets boos en /of verdrietig.
Ik leer hem een aantal mindfulness en ademhalingsoefeningen die hem helpen met loslaten.
Het is fijn om te zien dat Arie gaandeweg steeds mondiger wordt en naar buiten komt. Hij heeft plezier in de sessies en het helpt hem omgaan met zijn ervaringen. Hij is nog steeds anders dan de meeste kinderen, maar hij heeft nu wel een plek en het gaat goed met hem. Ik ben blij dat ik hem mocht helpen.
Reactie van de moeder van Arie
We hadden al van alles geprobeerd, maar Arie bleef sip en in zichzelf gekeerd. We besloten om de hulp van een kindercoach in te schakelen en kwamen terecht bij Annelies. Bij het intakegesprek voelde het meteen goed en we besloten om samen het traject in te gaan. Ik ging elke sessie mee met Arie en spelenderwijs leerden Arie en ik hoe het anders kon, hoe we meer tijd samen konden doorbrengen en op welke manier. Annelies begeleidde ons met aandacht en humor tijdens de coach gesprekken. Waar ik in het begin nog veelal aan het woord was, werd ik al gauw door Arie overgenomen. Hij voelde zich begrepen en gehoord en wilde graag zelf vertellen wat hem dwars zat. Hij werd openen naar mij toe en ook naar zijn vrienden. Hij sprak weer af met klasgenoten en ze brachten veel tijd door in het bos om samen boomhutten te bouwen. Natuurlijk hoop je als ouders dat het zonder hulp lukt, maar mocht het even niet lukken dan beveel ik Annelies van harte aan.