Iets waar we liever niet over nadenken is de mogelijkheid dat ons kind overlijd. Het is een grote angst voor ouders en helaas komt die angst voor sommige ouders uit in de vorm van een terminale ziekte, een aangeboren afwijking of een ongeluk. Het ondenkbare wat uitkomt. Hoe ga je daarmee verder?
Er zijn geen woorden voor het moment dat je een kind verliest, zeker als het onverwacht komt. “Bevriezen”, of shock, is dan een manier waarop we innerlijk wat hulp en tijd krijgen, maar als dat oplost moeten we het alsnog ook verwerken.
Daar is eerst niet altijd tijd voor, er moet nog van alles besloten en geregeld worden, en later is het misschien moeilijk om verder te kunnen. Het kan zelfs de breuk van een liefdevolle relatie zijn. Dat is zijn momenten waarop een ouder hulp kan vragen. Een moeilijke vraag. Hoe heel je een zo gebroken hart? Hoe neem je afscheid van een kind? Hoe ga je zelfs verder?
Nick werd slechts 5 jaar oud
Het overkwam de ouders van Nick. Nick werd slechts 5 jaar oud en zijn ouders moesten afscheid nemen van hun lieve, grappige zoon. Door een noodlottig ongeval kwam hij om het leven. Vijf jaar nog maar.
Afscheid nemen van je eigen kind, het is niet voor te stellen wat dat met je doet. Een rollercoaster van emoties, woede ongeloof, onbegrip verdriet, het passeert allemaal. Hoe moet je in vredesnaam verder?
Als ouder van 3 zoons, wordt ook ik door hun pijn geraakt. Hun angst was ook mijn angst. Er kan zoveel misgaan als je kind nog jong is.
Help ons in dit verlies!
De ouders vragen of ik kan helpen, ze lopen vast, maken veel ruzie onderling en ook hun andere kinderen lijden onder hun woede en frustratie. De balans is ver te zoeken en zijn fysiek en emotioneel op.
De beide andere kinderen krijgen ook niet meer de ouders die ze waren. Vaak droppen ze hun kinderen nu even bij opa en oma, zodat zij ieder hun eigen gang kunnen gaan. Die kinderen leven nog, maar ze leven niet meer samen. Hun verlies is te groot en een deel van wie ze waren is bij Nick achtergebleven.
Hoe kan ik helpen?
Allereerst geef ik de ouders natuurlijk alle gelegenheid om zich te uiten. Het is nodig dat ze hun verhaal kunnen doen en daarin gehoord en ontvangen worden. Ik wacht op het punt waarop we samen een volgende stap kunnen nemen en hun afscheid vorm kunnen geven. Ze hebben nog niet echt afscheid genomen en zitten nog midden in hun rouwproces. Het is nog erg moeilijk voor hen om over Nick en hun verlies te praten.
Een afscheid Luisterkindafstemming
Toen ze zover waren maakten we in een Luisterkindsessie contact met hun overleden Nick en hadden ze gelegenheid om alles wat ze nog aan hun zoon wilden vragen, en met hem wilden delen, te uiten. Het was een emotionele sessie, maar langzaam aan begon er ook iets te kalmeren en helen.
Het is belangrijk voor hen dat Nick nu op een goede plek is en rust heeft in zijn vertrek. Het geeft hun gelegenheid om met Nick zelf afscheid te nemen, omdat zijn vertrek eigenlijk veel te snel ging.
Vormgeven van een afscheid
Samen met de ouders van Nick kijken we naar mogelijkheden om Nick te herinneren en verder afscheid te nemen. Ik help daarbij door een aantal mogelijkheden voor te stellen. We maken onder andere een mooi versierd gedenkkistje en een herinneringsboek en al doende nemen ze afscheid en komen ze weer dichter bij elkaar en beschikbaar voor de twee kinderen die er nog wel zijn.
Als je de suggesties wilt lezen, kijk dan eens naar mijn artikel: 7 tips voor verliesverwerking en herinneren.
Resultaten
Een kind verliezen en dan weer verdergaan zal niet gemakkelijk worden, ook na een goed afscheid, maar de ouders hebben het nu een plek kunnen geven en zijn in staat het verlies te dragen. Ze herinneren zich Nick voor wat hij hun gaf en vinden weer steun bij elkaar. Ook zijn weer beschikbaar voor hun nog levende kinderen.
Het gezin kan weer verder. Ik wens hun alle goeds