Fijn dat je me hebt gevonden. Ik ben Annelies Blokzijl, kindercoach en Luisterkindwerker. Ik schreef deze pagina zodat je ook iets kunt lezen over mij als persoon en wat me zo enthousiast maakt voor dit beroep.
Ervaringsdeskundige, word ik ook wel genoemd. Met drie zonen, hun vrouwen en drie kleindochters, is er altijd wel een uitdaging te vinden. Het zijn mooie leermomenten, maar bovenal is het genieten.
Lees gerust verder en laat me weten als je nog iets mist. Ik help je graag.
Ik ben Kindercoach Annelies
Een vraag om hulp
Op mijn voorpagina schreef ik dat ik kinderen en ouders help en misschien ben je hier omdat ook jij een hulpvraag hebt. Misschien iets voor jezelf? Of voor je kind, of het hele gezin? Dan ben je hier goed, want ik help kinderen, ouders en gezinnen.
Als je wilt, kunnen we de rest van deze pagina ook overslaan en meteen in contact komen. Dan stuur je me jouw vraag en krijg je snel een reactie van me. Onderin deze pagina en op de contactpagina vind je mijn gegevens en een formulier om je vraag aan me te sturen.
Je vraag is waardevol en wanneer je hem instuurt kan ik er beter op reageren.
Steun en professionele begeleiding
En wanneer je daarna het gevoel hebt dat ik je vraag goed begreep en dat ik je iets van waarde kan bieden, dan kunnen we een afspraak maken.
Ik kan je daarin allereerst een luisterend oor, een open hart en steun bieden, maar daarna gaan we snel naar oplossingen en professionele begeleiding, want je komt natuurlijk om iets op te lossen of te helen.
Voorbeelden van mijn hulpaanbod
Elders op mijn website vind je een aantal voorbeelden van mijn werk met klanten. De voorpagina geeft je voor elk voorbeeld een korte introductie en een lees verder knop naar de hele beschrijving. Zo behandelt elk voorbeeld een gebied waarin ik werk.
Ik heb ook reacties van klanten in de casussen verwerkt, want ìk kan wel zeggen dat ik goed ben in wat ik doe, maar de klanten reacties zijn nog veel belangrijker natuurlijk. Je kan bij elke casus dus ook een reactie van de klant lezen, waardoor je een indruk krijgt hoe mijn hulp ervaren is en wat de uitkomst was.
Nieuwtjes en gratis inspiratie
Het is fijn als je ook inschrijft op deze website, want dan krijg je automatisch bericht van mijn nieuwste activiteiten, kortingsacties en nieuwe artikelen of video’s. In mijn blog vind je tips en inspiratie voor ouders en kinderen. Laat je maar inspireren, want daarvoor schrijf en deel ik. Het is gratis en ik zal je gegevens nooit delen.
Het belang van verhalen
Verhalen zijn belangrijk. Met elk kind, elke moeder, elke vader, komen ook verhalen over intenties, frustraties, verlangens en gemis. Verhalen die vertellen waar we vandaan komen, waar we heen willen en wat onze waarden zijn. Zo vertellen we wat we belangrijk vinden, waar we mee worstelen en waar we voor willen werken. Ook jouw verhaal is belangrijk.
Natuurlijk gebruiken kinderen andere woorden dan volwassenen en soms niet eens woorden, maar de verhalen en ervaringen zijn ons startpunt.
Een fijne rustige jeugd
Mijn eigen verhaal begon toen ik nog maar nog een meisje van 6 jaar oud was. Ik heb een fijne jeugd gehad, beter dan velen. Mijn ouders stonden altijd voor mij klaar en ik had vriendinnen waarmee ik ging spelen, muziek luisteren, meebrullen met Abba en dansen op hun slaapkamer. Ik mocht bij hen ook blijven logeren en eten. Het was gewoon een hele fijne, rustige jeugd.
Ontvangen worden
Maar dat is niet het hele verhaal. Ik vond het lastig om voor mijzelf op te komen en om te kiezen waar ik voor stond. Ik was verlegen en vond het moeilijk om mijn gevoelens te delen.
Als ik iets wilde vertellen dat mij diep had geraakt en ik vond eindelijk de woorden om het te vertellen, dan leek het alsof het meteen van tafel werd geveegd. “Het was niet zo bedoeld, het zou niet weer gebeuren. Kom op, tranen drogen en door.”
Natuurlijk waren de reacties bedoeld om me te helpen en mijn tranen te helpen drogen, maar ik begreep het anders.
Het begin van terugtrekken
Het werd in elk geval wat moeilijker om troost en steun te vinden bij anderen. Wat ik mistte was om gehoord te worden, zou ik nu zeggen, maar hoe kan een volwassene een kind echt ontvangen, echt begrijpen? Het delen van verdriet en gevoelens werd in elk geval moeilijker voor me en ik trok me steeds verder terug.
Ik was ook zo teleurgesteld in volwassenen. Hoe kon het dat volwassen mensen mij niet serieus namen in wat ik bracht, mij niet hoorden? Hoe kon het dat mijn verdriet niet werd gehoord, er geen echte aandacht aan werd besteed?
Hoe kon dat ontstaan in een situatie waarin ik goede ouders had die van me houden en een fijne jeugd had? Het is heel vreemd en toch was het er.
Een verlegen aanpasser
Ik ging anderen uit de weg door een verlegen aanpasser te worden, een braaf meisje, dat haar best deed maar zich niet echt meer liet kennen. Ik deed mee en genoot echt wel van spelletjes en sporten was voor mij een hele fijne uitlaatklep, maar nooit was ik haantje de voorste en ik deed meestal gewoon wat anderen van mij vroegen en gaf mijzelf nooit meer helemaal bloot.
Ook als puber was ik erg verlegen. Omgaan met jongens vond ik lastig. Ik moest naar de huishoudschool omdat ik groep 8 niet mocht overdoen en dat was heel gezellig met al die meiden onder elkaar, maar het leerde me niet om met jongens om te gaan en dapperder te worden in contact leggen. Ik stond dus nog vaak aan de zijlijn op feestjes, durfde bijna niet dansen en vond het lastig om uit te gaan.
Een mooie taak
Het was een mooie taak voor me, denk ik nu, om de weg terug te vinden en de afstand weer te overbruggen. Het naar buiten komen en het aangaan van contact is dus niet vanzelf gekomen.
Het heeft me wel geleerd hoe gemakkelijk kinderen in verwarring raken over hun welkom en hoe groot het verlies is van al die kinderen die zich terugtrekken en in hun cocon gaan leven. Als ouder kan je van goede wil zijn, maar wat kan je doen?
In elk geval was dit begin ook een motivatie om te leren en iets te overkomen en dat helpt me nu in het werk dat ik doe.
Velen, net als mij
Mijn verhaal is niet uniek. Er zijn veel mensen met een verhaal over verlegenheid, niet durven en terugtrekken. Het is slechts uniek omdat dit verhaal van mij is. Ik maak het uniek, zoals jij jouw verhaal uniek maakt.
Motivatie
Ik moest het oplossen als ik meer uit mijn leven wilde halen. Mijn verlangen om gehoord en ontvangen te worden knaagde aan me.
Ik was nog maar een kind en volwassenen gingen niet echt serieus in op wat ik probeerde te delen en waar ik naar verlangde. Het is ook moeilijk om uit te vinden wat iemand wil die niet deelt. Waarschijnlijk begrepen ze het ook niet genoeg en was ik ook niet duidelijk genoeg. Ik was ook nog maar een kind.
Maar geen zorgen, het word allemaal beter.
Overgeslagen en klein
Omdat ik niet assertief was en klein van postuur, werd ik vaak ook overgeslagen. Zo herinner ik me nog iets uit de 6e klas. We mochten om de beurt op de bel van de hoofdmeester drukken als teken dat de schooldag voorbij was. Ik was echter te klein om bij de bel te kunnen en kwam daarom nooit aan de beurt.
“Ik kan het ook wel, meester”, zei ik op een dag, maar meester vond het niet nodig. Er waren andere grote kinderen genoeg. Dat ging door tot ik op een zekere dag, één keertje, op een stoel mocht staan om kwart over drie! Die dag mocht ik bellen!
Daar werd ik mega blij van! Het lijkt misschien iets kleins voor je, maar voor mij was het heel belangrijk. Eindelijk werd ik gehoord. Niet alleen deed iemand moeite voor me, maar de bel maakte dat ik letterlijk gehoord werd.
Niet durven staan voor wat je wilt
Iets soortgelijks gebeurde er met het uitvoeren van plannen. Ik durfde niet voor mijn wensen te gaan staan en hield mezelf terug, waardoor anderen konden bepalen wat er gebeurde. Achteraf was ik gewoon niet duidelijk en vasthoudend genoeg en dat moest ik dus leren.
Opleidingen en ervaring
Naast mijn baan als dokters- en apothekersassistente, ben ik opleidingen gaan volgen die gericht waren op kinderen.
Jarenlang hen ik gymnastiekles gegeven aan kinderen en volwassenen en daarin merkte ik dat juf Annelies prima informatie kon overbrengen en dat ik met humor en aandacht wist te bereiken wat ik graag zag in de kinderen.
Ik ging de opleiding voor kinderyoga docent volgen, en toen ik daarmee verderging en lessen aan kinderen gaf, merkte ik dat ze graag met hun verhalen naar me toekwamen en daarin tips en handvatten wilden ontvangen om verder te kunnen.
Ik zag kinderen daardoor groeien in hun ontwikkeling en het was voor mij fijn om daarin bij te kunnen dragen. Ik vond en vind het plezierig met kinderen te werken en dat geeft me veel voldoening. Misschien is het ook wel de kleine Annelies die op die manier met terugwerkende kracht vriendjes en vriendinnetjes heeft gevonden en leerde hoe ze met hen kon spelen en erbij kon horen.
In elk geval wilde ik er meer mee doen en beter in worden. Ik stapte in de opleiding voor kindercoach, waar ik vooral ook leerde om aandacht te besteden aan de hulpvraag van ouders en hoe je het hele gezin kan helpen.
Een brug naar verbinding
Kleine Annelies moest natuurlijk niet alleen de brug naar vriendjes en vriendinnetjes opnieuw ontdekken, maar ook volwassenen terugvinden en weer leren om op hun te vertrouwen. Mooi hoe die cirkel zichzelf herstelt.
Workshops zoals: baby- en kindermassage en yoga nidra voor kinderen waren heel fijn om te volgen en de opleiding voor Luisterkindwerker was een mooie aanvulling. Luisterkind versterkte mijn vermogen om op ouders en kinderen af te stemmen en het leerde me hoe ik op afstand kinderen en volwassenen kon helpen en een heel gezin. Wonderlijk wat er mogelijk is.
De cirkel is weer rond
Het begon allemaal met een verlangen dat anderen naar me zouden luisteren en me zouden begrijpen en ontvangen en het bracht me op een plek waar ik steeds beter naar anderen kon luisteren en hen zou kunnen begrijpen en ontvangen. De weg naar buiten is werkelijk een weg naar binnen. Mooi!
De Annelies van nu
Mensen die mij alleen van nu kennen, zullen verbaasd zijn over dit verhaal. Ze kennen me niet als een klein en verlegen meisje. De Annelies die zij kennen komt voor zichzelf op en is eerder uitbundig dan verlegen.
Ik heb nog steeds hulp op mijn pad en volg ook nog opleidingen, maar dat is omdat ik mijzelf graag verder ontwikkel en verderga op het pad dat me zo bevalt. Kleine Annelies is opgegroeid en volwassen Annelies gaat het leven nu aan.
Ik heb nu vrede met mijn historie en ik hou van mijn ouders. Ze zijn mijn basis en hebben me gevormd tot het mooie mens dat ik nu ben. Mijn verhaal is een hulpbron geworden en een kracht. Een kracht die ik koester en waar ik met warmte aan terugdenk.
Deze Annelies beweegt uit vertrouwen en dankbaarheid en heeft veel waarde verzameld in haar bestaan. De schaarste van ooit is verandert in overvloed.
Respect en liefde
Ik wil ouders helpen om hun kind te laten bloeien en groeien, zodat ze een fijn en vervullend leven mogen hebben, maar ook de ouders zelf hebben soms wat hulp nodig en genieten meer van hun ouderschap als het goed gaat, als het kind open naar de ouders kan gaan en de relatie open, spontaan en fijn is.
Als ouder ga je misschien twijfelen aan jezelf en dan wordt je onzeker of je het wel goed hebt gedaan. Dat is jammer, want je bent zo belangrijk voor je kind en het gezin en je aanwezigheid is daar zo waardevol. Het is gewoon niet altijd gemakkelijk, hoe je ook je best doet. Wees maar gerust, je bent genoeg en ook jij verdient de hulp die je nodig hebt. Vraag er eens om. Ik zal je zeker ontvangen.
Het vraagt een dorp…
Ik heb zelf mogen ervaren hoe iets kleins dat op jonge leeftijd gebeurt, zelfs als het een misverstand is, een enorme invloed kan hebben op je verdere ontwikkeling. Dat is niet anders, maar daarin hoeft het kind niet alleen te staan.
Om elk kind heen staat een gemeenschap van mensen, ouders, leerkrachten, familie, vriendjes, en elk van hen speelt een rol. We zien daarin snel iets kleins over het hoofd, iets dat groot was voor het kind. Het is daar waar ik wil helpen zodat elk kind zijn weg naar de eigen ouders vindt en hulp krijgt in wat het wil, mag, of moet leren.
Ouderschap is een indrukwekkende ervaring met veel mooie en uitdagende ervaringen. Ik ben mijn eigen ouders dankbaar voor alles wat ik kreeg. Uiteindelijk waren het moeilijke, maar heel belangrijke, lessen die ik mocht leren. Mijn wens is dat dit leren voor anderen wat gemakkelijker zal zijn. Daar werk ik voor.
Met Luisterkind en in coaching luister ik goed naar wat belangrijk is. Ik wil ook graag naar jou luisteren. Probeer het gewoon eens. Neem de stap en stel je vraag, of deel je verhaal. Ik ben hier voor jou!
